Waterfall Lodge

Erum staddir í Waterfall Logde og borðuðum á Sherpa veitingastaðnum.  Flugferðin til Lukla gekk vel að vísu dálítil seinkun en tíminn er frekar afstæður hérna. Flugvélin var komin til ára sinna en kannski segir slit á sætum ekkert til um viðhald! Það var ein stórkostlegasta sjón sem við höfum séð þegar Risarnir fóru að birtast okkur. Við flugum skýjum ofar og það var ekki gott skyggni en þessir tindar bara skaga upp úr öllu, hvílík massa tröll.  Flugbrautin í Lukla er fræg, ekki nema um 400 metrar  en með halla sem hjálpar til við stöða. Menn stinga sér einhvern veginn niður og lenda á fullri ferð. Virkaði samt frekar öruggt enda menn búnir að biðja bænirnar. Það stóðu 2-300 sterkvaxnir Sherpar fyrir utan járngirðinguna, rétt eins og menn gerðu á eyrinni í gamla daga, í von um vinnu.

Nima tók á móti okkur, hann er 56 ára og búinn að gera þetta allt Everest og félaga, traustur náungi sem Simon vinnur alltaf með. Gott að komast í fjöllin og annar bragur á fólkinu - það er vont að dæma heila borg eftir einn dag - en andarnir eru betri.  Fólkið er glaðlegt og börnin heillandi, pínkulítil setja þau lófana saman "namaste", góðan dag. Í Thamel túristahverfinu í Khatmandu var það meira lófinn og örvæntingin.

Svo hófst gangan inn Khumbu dalinn, Lukla er í 2800m og maður finnur aðeins fyrir hæðinni, en það hverfur fljótt. Þetta var auðveldur dagur enda erum við í 2700m núna. Þetta er upplifun, þjóðbraut gangandi manna þar sem allt er borið á bakinu og það engar smá birgðar. Ekki mikið af  goretexlýð eins og okkur en dálítið um "venjulega" ferðamenn þar á meðal ein á áttræðisaldri sem við þurftum að fara tvisvar frammúr.

Þegar við gengum framhjá einu húsinu þar sem stóð svona 2 ára gutti fyrir utan, þegar hann sá okkur fór hann inn en kom grátandi út þegar hann áttaði sig á því að hann var einn heima. Hann hljóp beint til Viðars og tók í höndina á honum. Við þurftum að bíða eftir mömmunni sem hafði brugðið sér yfir lækinn með eitthvað dót. Kannski blái Unicef bolurinn hafi haft eitthvað með þetta að gera! Jæja. Á morgun göngum við uppí Namche Bazar 3440m þar er samkvæmt kortinu; phone, snooker og internet cafe, þannig að við erum ekki lausir við hina svokölluðu siðmenningu, en stefnum ótrauðir í hámenninguna. 

Þetta var skrifað í gær en vorum ekki í sambandi. Núna erum í Namch Bazar 3.400m. meira á morgun.